بتن چيست :

بتن ماده ای تشکيل شده از

1-     شن (سنگ دانه های درشت دانه از 0.5تا 2.5 سانتيمتر است )

2-      ماسه ( سنگ دانه های کوچک تر از 2.5 سانتيمتر است )

3-     سيمان که در بتن نقش اتصال سنگ دانه ها را دارد که در ارتباط مستقيم با مقاومت بتن است .

4-     آب در بتن نقش روان کردن بتن برای کارايي بهتر و انجام عمليات هيدراتاسيون را داراست .

برای داشتن اندازه مناسب و نسبت اختلاط شن و سيمان محاسباتی خاص انجام می شود و اين نسبت را به عنوان طرح اختلاط می نامند. برای محاسبه مقدارمناسب آب به سيمان w/c  تعريف می شود که عموماً بهترين مقدار آن 0.5 است. 0.25 مقدار آب به سيمان صرف روان کنندگی بتن  و 0.25 ديگر آن صرف انجام عمل هيدراتاسيون می شود هرچه مقدار آب به سيمان کمتر شود کمتر شود بتن قویتری خواهيم داشت . اما با کاهش آب از مقدار روانی و کارائی بتن هم کاسته خواهد شد . برای حل مشکل از روان کننده ها استفاده می شود و همچنين بهترين حالت افزايش مقاومت بتن را با افزودن ميکروسيليس خواهيم داشت

نواقص و آسيب های رايج بتن :

 

 1- کرمو شدن

2- نواقص سطح بتن : که ناشی از موارد زير می باشد :

الف) کنج ها    ب) ترک ها    ج)نشتی    د ) درز قالب        ه) ناهمواری های سطح

3- عدم وجود پوشش مناسب (cover) کاور در آيين نامه بتن ايران(آبا) ستون و تير 3.8 و در دال 2 سانتی متر و در فوندانسيون و سازه های کنار دريا 7 سانتی متر می باشد .